Junkyard is op zijn zachtst gezegd duister, maar het is niet alleen de sombere en deprimerende toon die door de hele film heen wordt gezet die deze observatie definieert, het is uiteindelijk ook het einde dat een heel ander thema oplevert. Het verhaal van Junkyard volgt twee jongeren genaamd Paul en Anthony die vrienden worden. We zien niet hoe ze vrienden worden en we kunnen ervan uitgaan dat ze vrij recent vrienden zijn geworden. Ze hebben een enigszins verschillende achtergrond en dit is gedurende de hele film te zien. Als je Junkyard wilt kijken, scroll dan naar de onderkant van dit bericht of kijk junkyard (← die flitsende beelden bevat, pas op).
De openingsscène van Junkyard
De film begint met een man en een vrouw die door een metro lopen. Het is duidelijk dat ze een avondje uit zijn geweest en zich hebben vermaakt.
In de metro komen ze verschillende mensen tegen die we in de westerse samenleving als ongewenst zouden beschouwen, bijvoorbeeld drugsgebruikers, dronkaards of bedelaars. De man en vrouw kijken op deze mensen neer terwijl ze naar de metro lopen. Er komt zelfs een man naar voren en vraagt de man om kleingeld, maar hij stuurt hem grof weg.
Terwijl ze in de metro zijn, steelt een man de portemonnee van de vrouwen en Paul (de man) rent achter hem aan, de achtervolging gaat door totdat ze het tussenstuk tussen de rijtuigen bereiken.
De man wordt neergestoken en we worden vervolgens meegenomen naar een flashbackscène waarin we de man als kind zien. Met nog een kind. We zien Paul en Anthony voor het eerst als ze een autokerkhof vol afgedankte auto's betreden. In deze scène zijn ze nog maar een jaar of twaalf en dat is duidelijk te zien als de jongens vrolijk door het park rennen en de toch al vervallen voertuigen kapot slaan.
We zien hoe onzorgvuldig en onschuldig Paul en Anthony zijn door hun acties in deze scène en het laat zien dat hun kijk op de wereld dezelfde is als die van de meeste jongeren van die leeftijd. Terwijl ze enkele van de toch al versleten auto's kapot slaan, komen de twee jongens een oude caravan tegen, die op het eerste gezicht niet meer wordt gebruikt.
De jongens lachen als Anthony het raam kapot slaat, maar dan klinkt er een schreeuw uit de caravan: het is een man. Hij richt een pistool op de jongens terwijl ze wegrennen.
Kort daarna zien we Anthony en Paul terugkeren naar wat het huis van Anthony lijkt te zijn. Hij belt aan en prompt verschijnt er een figuur op de ruit, het is de moeder van Anthony. Ze opent het raam en geeft Anthony een briefje waarin staat dat ze wat te eten moeten halen.
Hierna worden ze gezien bij een eetkraam waar ze voedsel kopen. Pauls moeder belt hem dan en hij gaat zijn huis binnen. Het begint dan te regenen en we zien Anothy buiten op de deur bonzen en weer naar binnen willen.
We zien vanuit het standpunt van Paul dat hij een fijn huis en een zorgzame moeder heeft. Ze worden allebei onderbroken door weer een bons en Pauls moeder gaat naar buiten om Anothy weer naar binnen en uit de regen te begeleiden.
Verschil tussen de jongens
Dus we kunnen aan deze eerste scène zien dat de twee jongens verschillend zijn, nog steeds vrienden maar anders. Paul heeft een aardige moeder die voor hem zorgt en ook voor anderen zorgt, zelfs Anthony, die een minder gelukkig leven lijkt te hebben. Dit is de laatste keer dat we Anthony en Paul als kinderen zien, maar het vertelt ons heel veel.
Iets wat ik over deze film en, nog belangrijker, over de eerste helft ervan zou willen zeggen, is het feit dat er zo weinig dialoog is, zelfs in de latere scènes. De film slaagt erin dit in ongelooflijk korte tijd voor elkaar te krijgen, aangezien de film slechts 18 minuten duurt.
In deze eerste eerste helft van de film stellen we vast dat Paul en Anthony vrienden zijn, zoals ze al een tijdje zijn. Dit wordt bewezen wanneer we een korte glimp zien van een foto waarop Paul en Anothony als jonge kinderen te zien zijn. Dit is belangrijk omdat het voornamelijk onze eerste indrukken van de twee jongens en hun relatie bepaalt. Het vertelt ons ook zoveel zonder al te veel op dialoog te vertrouwen.
De twee jongens zijn verenigd door wat ze gemeen hebben, en dat is best veel. Maar uiteindelijk hebben ze verschillende achtergronden en opvoeding. De film impliceert dit door wat we zien in de eerste gebeurtenissen van de film, niet door dialoog maar door ons op het scherm te laten zien.
Dit is iets dat ik leuk vond en waardoor ik veel meer van de film heb genoten. Zoveel kunnen portretteren met zo weinig dialoog is iets dat ik nog niet veel op tv heb gezien, laat staan in een film waarin je weinig tijd hebt om het verhaal aan je kijkers uit te leggen. Junkyard kan dat op een zeer overtuigende en unieke manier.
Inleiding tot Duncan
Verderop in het verhaal zien we dat Paul en Anthony een beetje volwassen zijn geworden en nu tieners zijn. Ik denk dat ze hierin ongeveer 16-17 jaar oud zijn en dit komt door de manier waarop ze zich kleden en met elkaar praten.
Tijdens een ritje op hun motor gaat het kapot. Het gaat niet zomaar kapot op een oude weg, ook al ligt het toevallig naast het autokerkhof dat ze bezochten of bezochten toen ze nog kinderen waren.
Ze inspecteren de motor als een jongen van dezelfde leeftijd, maar iets ouder, langskomt en uitlegt dat het hun uitlaatpijp is die het probleem is, en zegt dat hij een nieuwe in de tuin heeft.
Paul aarzelt als hij ziet dat de caravan waar de jongens naartoe lopen dezelfde is die ze als kinderen hebben vernield. Het is ook bevestigd dat het kind dat achter de man staat in de eerste scène genaamd "Duncan", ook de zoon van de man is.
Wat belangrijk is aan deze scène zijn de reacties van zowel Paul als Anthony en de manier waarop zij verschillende mensen en gebeurtenissen waarnemen. Anthony lijkt het ermee eens te zijn en loopt blindelings situaties binnen, zonder enige voorafgaande gedachte. Paulus is anders. Hij aarzelt over zijn omgeving en waar en met wie hij niet mag communiceren.
Anthony lijkt geïnteresseerd in de oudere jongen Duncan en kijkt bijna tegen hem op, volgt hem rond zonder iets te vragen en doet wat hij zegt zonder enige aarzeling terwijl Paul altijd een beetje aarzelend en voorzichtig is.
Nadat ze het deel van de fiets hebben opgehaald, rijden Anthony, Paul en Duncan weg met drugs die zijn geleverd door vermoedelijk Duncan's vader. Ze gaan naar een drugshol waar we de anderen weer naar binnen zien gaan zonder erbij na te denken, terwijl Paul even buiten wacht voordat hij naar binnen gaat.
De betekenis van de achtergrond van de jongen zal ik later bespreken, maar kort gezegd kunnen we zien dat elk van de 3 jongens een andere opvoeding heeft gehad en dit zal later belangrijk zijn.
Scène in het drugshuis
Paul heeft een lichte confrontatie in het drugshol wanneer hij struikelt over de voet van een bewusteloze man, alleen voor de man om wakker te worden en tegen hem te schreeuwen. Hierdoor wordt hij achtergelaten door Anthony en Duncan en moet hij naar huis lopen.
Hier ontmoet hij "Sally", een meisje dat verschijnt wanneer Anthony en Paul als tieners worden getoond wanneer ze volwassen zijn. Het snijdt naar een scène van Sally en Paul die kussen en ze worden onderbroken door Anthony.
Sally zegt tegen Anthony dat hij weg moet gaan en Anthony loopt naar het autokerkhof waar hij getuige is van de mishandeling van Duncan door zijn vader. Anthony helpt Duncan overeind en de twee lopen samen weg.
Deze scène is geweldig omdat het het medeleven toont dat Anthony heeft voor Duncan, ook al praten ze nauwelijks met elkaar. Het laat ook zien dat Anthony Duncan enige sympathie kan tonen, omdat hij weet hoe het is om verwaarloosd te worden door zijn ouders.
Dit geeft ze bijna een gemeenschappelijke basis om op te zijn en het helpt een meer solide relatie tussen de twee tot stand te brengen.
Later zien we Paul Sally terug naar haar flat brengen. Hij ziet een paar benen uit een deuropening een paar deuren verderop steken. Tot zijn verbazing merkt hij dat het Anthony en Duncan zijn die heroïne roken.
We zien dat Anthony hiervoor boos op Paul wordt en de twee moeten door Duncan uit elkaar worden gehaald. Het is ook interessant dat in deze scène Duncan de stem van de rede is.
Hierna gaan de drie terug naar het autokerkhof, niet alleen het autokerkhof maar ook de gevreesde karavaan die we terugzagen in de 2e scène. Paul wacht bij de poort en komt niet binnen, zelfs niet nadat hij door Duncan een "Pussy" is genoemd omdat hij niet volgt.
Hij kijkt toe terwijl de twee de caravan binnengaan, zich verschuilend achter de hoofdpoort naar de ingang. Plots zijn er wat geschreeuw uit het voertuig te horen en barst er een vlam los die de hele caravan begint te overspoelen.
We kunnen het geschreeuw van Duncan's vader horen, terwijl zowel Paul als Duncan uit het nu brandende huis springen, kort gevolgd door Duncan's vader, die nu volledig in brand staat.
Ultieme scène
De ultieme scène komt wanneer de 3 jongens teruggaan naar wat volgens mij de flat van Anthony's moeder is. Ze komen terug nadat ze de brandende Junk Yard zijn ontvlucht, nadat ze getuige waren geweest van de dood van Duncans vader. We zien de moeder van Anthony nooit echt goed en ze is niet aanwezig in de flat als ze teruggaan.
We weten niet eens of de vrouw aan het begin van de film zijn echte moeder is, we gaan er gewoon van uit en dat wordt vaag geïmpliceerd door haar gebaar wanneer ze hem geld overhandigt om eten te kopen.
De jongens beginnen te roken en Anthony geeft wat aan Paul zodat hij kan ontspannen. Dit is waar we deze scène krijgen. het lijkt erop dat Anthony begint te hallucineren. Het kan echter een waarschuwing zijn van zijn onderbewustzijn.
Om de een of andere reden begint Paul een brandende caravan te hallucineren. Het lijkt erg op het huis waarin Duncans vader woont. Plotseling staat de karavaan op zijn poten en begint op Paul af te rennen.
Zijn ogen gaan open van pure afgrijzen terwijl hij naar buiten rent. Zoals ik al eerder zei, ik denk dat dit zijn onderbewustzijn is dat hem vertelt dat er gevaar in de buurt is. Hij springt op, rent naar buiten en ja hoor, hij ziet dat de hele autokerkhof in brand staat.
In de laatste scène voor de eindscène zien we Paul iets tegen de politie vertellen. Het is duidelijk wat dit is en we hebben geen verklaring nodig voor wat er daarna gebeurt, zelfs niet als Anthony door de politie wordt meegenomen.
Dus daar heb je het, een geweldig verhaal, zo goed verteld. Ik vond het geweldig hoe het verhaal werd verteld, om nog maar te zwijgen van het tempo. Het feit dat er zo weinig dialoog was en toch begrijpen wij, de kijkers, zoveel van de 17 minuten dat we deze personages zien, is verbazingwekkend.
Wat moet het verhaal in Junkyard vertegenwoordigen?
Ik denk dat de drie jongens in het verhaal in wezen drie verschillende stadia van verwaarlozing vertegenwoordigen en wat er kan gebeuren als kinderen op ernstige wijze in de steek worden gelaten of misbruikt.
Naar mijn mening is dit bij twee van de jongens gebeurd, de een meer dan de ander, maar de laatste jongen heeft een goed leven en een zorgzame moeder. Ik denk dat de drie personages drie verschillende stadia van verwaarlozing vertegenwoordigen.
Paul
Paulus wordt verondersteld het goede kind te vertegenwoordigen. Dat zien we terug in de manier waarop hij wordt afgebeeld. Uit de weinige dialoog die we krijgen, begrijpen we dat hij beleefd, vriendelijk en moreel een goed kind is.
Hij heeft een goede instelling en we kunnen zien dat hij een redelijk fatsoenlijke opvoeding heeft gehad, met een zorgzame moeder die voor hem zorgt. Paul heeft geen reden om niet met Anthony om te gaan en daarom zijn ze vrienden. Dit ook al is Paul niet het best staande kind. Hij is opgevoed om iedereen te respecteren, ongeacht welke achtergrond ze hebben of hoe ze zich gedragen, en daarom is hij bevriend met Anthony.
Anthony
Dan hebben we Antonius. Net als Paul is hij opgegroeid met een moeder, maar hij is verwaarloosd. We zien dit wanneer hij wordt buitengesloten of wanneer zijn moeder niet naar de deur kan komen als hij erop bonkt. Hieruit blijkt dat de moeder van Anthony anders is dan die van Paul.
Ze is onverantwoordelijk en nalatig en lijkt zich geen zorgen te maken over Anthony; ze geeft hem alleen geld om eten te kopen als hij op de deur van zijn eigen huis bonkt om binnengelaten te worden. Ik kon geen haalbare reden vinden om dat te doen. Waarom ik dacht dat Anthony's moeder een drugsgebruiker was, wordt echter sterk geïmpliceerd.
Duncan
Tenslotte hebben we Duncan, die we voor het eerst zien in de beginscène van de film wanneer Anthony en Paul de caravan kapot slaan. Duncan staat aan de andere kant en is het tegenovergestelde van Paul. Hij heeft geen fatsoenlijke opvoeding gehad en wordt opgevoed door een drugsdealer en -gebruiker. We zien in de film dat er sterk wordt gesuggereerd dat Duncan regelmatig door zijn vader wordt geslagen. Hij is duidelijk al zo sinds zijn geboorte en er wordt sterk gesuggereerd dat zijn vader hem gebruikt om lokaal drugs naar verschillende woningen en drugsholen te vervoeren.
Omdat hij nergens anders heen kan, is blijven zijn enige optie. Naar mijn mening heeft Duncan de slechtste opvoeding gehad en dat kunnen we uit de film zien. Hij is onbeleefd, onverschillig en respectloos gedraagt zich.
Vertegenwoordigen zij Drie Stadia?
In zekere zin bevinden de drie jongens zich op 3 niveaus of fasen, zoals ik het uitdrukte. Paul is waar je wilt dat je kind is, Anthony glijdt langzaam af in de misdaad en Duncan staat al op de bodem.
Er zijn 2 dingen die ze allemaal gemeen hebben. De manier waarop ze zijn opgevoed is gekoppeld aan hun acties en situaties nu, en de Junkyard verbindt ze allemaal met elkaar.
De opvoeding en achtergronden van het personage in Junkyard
Het is moeilijk te zeggen wat de werkelijke personages zouden hebben gedacht in de laatste momenten van de eindscène. Ik denk dat het veilig is om te zeggen dat, gezien de uitdrukking op de gezichten van Anthony en Paul dat ze allebei geschokt waren, ik Anthony meer denk dan Paul. Anthony ziet de laatste confrontatie als verraad. Paul vertelt in wezen over zijn vriend en hij wordt weggevoerd.
Paul voelt zich geschokt over de dood op het autokerkhof en de brand die daaruit voortvloeit. Hoe dan ook, het is een geweldig definitief einde aan de relatie tussen de twee jongens en ik denk dat het past. Paul wist dat wat ze deden verkeerd was en daarom bleef hij (meestal) uit de buurt van Duncan en Anthony.
Anthony lijkt Duncan te volgen, wat hij ook doet, en Duncan, nou ja, we weten wat zijn bedoelingen en problemen zijn. Het punt dat ik hier probeer te maken is hun opvoeding en, nog belangrijker, hoe belangrijk deze zijn. Anthony begint net weg te glippen terwijl Paul een goede reputatie heeft.
Anthony's semi-loyaliteit aan Duncan
De reden dat Anthony Duncan gewoon blindelings volgt, is dat hij geen zorgzame moeder heeft die hem zegt dat niet te doen en, nog belangrijker, een voorbeeld stelt voor wat goed en fout is in deze wereld en wie je moet opnemen en vertrouwen als je vriend en wie daar moet je ver vandaan blijven.
Ik denk dat de Autokerkhof deze moraal probeert te onderwijzen en het heeft me zeker aan het denken gezet over mijn opvoeding. Sommige mensen krijgen niet dezelfde kansen als anderen, en sommige worden opgevoed en verwaarloosd. Ik denk dat dit is wat Junkyard laat zien.
Antonius' moeder
Terugkomend op het punt over Anthony’s moeder: er is iets dat ik heb gemist toen ik dit begon te schrijven. Ik neem het mezelf niet kwalijk dat ik het niet heb opgemerkt. Dat zou het uiterlijk van Anthony's moeder zijn en vervolgens de schijnbare verdwijning of het vertrek in de korte film Junkyard.
We zien Anthony's moeder maar één keer als ze hem geld geeft om eten te kopen. Daarna zien we haar nooit meer terug. Ik wil erop wijzen dat ze er uitzag toen Anthony en Paul jongere kinderen waren en niet toen ze tieners waren. Dus waarom is dit belangrijk?
In de tweede helft van de film zien we dat Paul en Anthony tieners zijn en dat Anthony's moeder niet in het huis is als ze binnenkomen nadat de caravan in brand vliegt.
Ik vond het heel griezelig toen ze de flat binnenkwamen en zij er niet was. In plaats daarvan is de kamer een puinhoop. We zien heel veel blikjes en medicijnverpakkingen, maar ook naalden en andere rommel.
Het is bijna een symbool van Anthony's opvoeding en de huidige en verslechterende situatie van de jongen. Dus waar is zijn moeder en wat is er met haar gebeurd?
Het is in eerste instantie niets dat opvalt, maar ik vond het toch interessant en tot nadenken stemmend. Heeft ze een overdosis genomen? Of verhuizen en het appartement bij Anthony achterlaten? Misschien probeerde ze met Anthony weg te gaan en kwam hij niet. Of misschien iets sinisters. Ik dacht dat ik dit zou opnemen omdat, naar mijn mening, haar eenmalige optreden het eerste beeld van de meeste kijkers over Anthony en zijn leven bevestigde.
Het einde van het autokerkhof
Het einde was briljant omdat ik precies wist wie de aanvaller moest zijn. Net na de scène waarin Anthony wordt weggevoerd, gaan we terug om Paul in de trein te zien.
Hij zit met zijn ogen wijd open. Hij is duidelijk in shock als Anthony zijn hand uitstrekt en grimmig het bebloede mes uit zijn maag rukt, waarna hij er snel achteraan rent. Achter al de flitsende beelden zien we Anthony's versleten gezicht terwijl hij naar het mes reikt.
Wist Anthony dat het Paul was die hij zojuist had neergestoken? Als dit waar is, opent dit de film voor een hele reeks andere mogelijkheden en laat het het einde over aan interpretatie. Iets anders om toe te voegen zou zijn als Paul wist dat hij het was die hem neerstak. Zou dit het laatste zijn wat Paul zou denken toen hij wegglipte?
Naar mijn mening zijn beide hoogstwaarschijnlijk waar, en Paul wist niet alleen dat hij het was, maar Anothony selecteerde het stel omdat hij Paul herkende en hem tegelijkertijd wilde vermoorden en beroven, en uiteindelijk wraak nam voor de tijd die hij in de gevangenis had doorgebracht. gevangenis voor de vermeende brandstichting die hij op de Autokerkhof heeft gepleegd.
Terwijl Paul buiten bewustzijn raakt, wordt hij opnieuw teruggevoerd naar het autokerkhof. De plek waar het allemaal begon. Ik kreeg kippenvel tijdens deze slotscène. Het was echt een oprechte maar ongelooflijke manier om het korte maar veelzeggende verhaal te beëindigen.
Het was vakkundig getimed met een geweldig muzikaal afscheid en het feit dat het de twee jongens nog een keer liet zien met uitzicht op het autokerkhof voordat ze er zo onschuldig vandoor gingen, was perfect. Ik denk niet dat er een andere manier is waarop het beter had gekund.
Zou alles anders zijn geweest als Paul de politie niet over Anthony had verteld? Zouden ze als vrienden samen zijn gebleven? Wie weet?
Het punt van het hele verhaal
Het punt is dat de manier waarop je bent opgevoed en je omgeving je beïnvloeden in de echte wereld. Maar jij hebt de macht om belangrijke keuzes te maken om je leven te verbeteren. Zelfs als je uit een vreselijke plaats komt.
Het feit dat de film op deze manier zoveel van het verhaal kan overbrengen, is zeer bevredigend omdat we er niet zo veel op hoeven te vertrouwen. Tegelijkertijd slaagt de film er ook in om elementen aan interpretatie over te laten, waardoor de kijker zijn theorieën kan bedenken.
Hopelijk heb je net zo genoten van deze korte film als ik. Als je deze korte film niet leuk vond, laat me dan in de reacties weten waarom, dan kunnen we een discussie starten.
Bedankt dat je de tijd hebt genomen om dit bericht te lezen. Als je nog meer gerelateerde inhoud wilt, zorg er dan voor dat je je aanmeldt voor onze e-maillijst en bekijk de gerelateerde berichten hieronder.
laat een reactie achter